Het is de vooruitgang meneer…

Posted by marc on Mar 15, 2009 in Nostalgia | 9 comments

Mijn middelbare schooltijd was in een woord geweldig. Hoewel ik eerst hemel en aarde bewoog om naar het Van Maerlant in Eindhoven te mogen ben ik achteraf toch blij geweest dat mijn ouders voet bij stuk hielden en me inschreven voor het Hertog Jancollege in Valkenswaard. Van 1980 tot 1987 beleefde ik een heerlijke VWO tijd en de school en het gebouw boden alles wat je als adolescent wilt. Zwart-wit feesten, vijflandenontmoetingen, de MR, de Kemphaan, de cour, de kantine met Peer, de reis met Duits naar Oost-Duitsland, de vele strafbezoekjes aan de conciërges en dus het schoffelen, de filmavonden en het overblijf met Cis. Buiten leren was er op het Hertog Jan heel veel te doen.

Het gebouw en het hele terrein leende zich daar ook voor. Je had het hoofdgebouw met grote lokalen met veel licht. Het was geen rechttoe rechtaan gebouw, maar het was gebouwd in een slangvorm met vertakkingen. Ook bevond zich boven de kantoren van de hoofdingang nog een zolderverdieping waar voornamelijk het Biologie cluster les gaf. Binnen die speciale vorm bevonden zich twee gymzalen en ook twee ingesloten cours waar je redelijk intiem je bammetjes op kon eten (en als je ze niet opat viste Cis ze wel uit de prullenbak om ze aan de uitdijende Valkenswaardse meeuwenkolonie te voeren). Naast het hoofdgebouw had je de noodlokalen. Zompige, oude lokalen met wanden van bordkarton. Toch hadden die lokalen iets unieks. Ze lagen midden in de bossen of keken uit over de oneindige sportvelden die deel uitmaakten van het terrein. Buiten de noodfabriek had je nog wat prefab gebouwen waar, zeker niet onbelangrijk, de kantine gevestigd was waar Peer de scepter zwaaide en waar je menig vrij uurtje doorbracht in nicotinedampen. Dat laatste hinderde niet, het was toentertijd de geur van vrijheid! De conciërgewoning completeerde het geheel van een immense maar geborgen omgeving.

DIT ALLES IS MET DE GROND GELIJK GEMAAKT

En ik weet ook wel dat dit oud nieuws is en dat de noodbouw anders vanzelf in elkaar gedonderd was. Toch deed het pijn toen ik het hoorde. Er sterft toch een deel van je jeugd. Ik heb het een tijdje genegeerd en de Merendreef links laten liggen. Toch wilde ik graag eens zien wat de vooruitgang had opgeleverd en vandaag besloot ik om te gaan joggen rond mijn oude school. Ik parkeerde mijn auto bij De Grote Meer en deed een ouderwets ‘rondje buitenom’. Ik kan jullie zeggen dat ik met elke stap minder vrolijk werd. Wie heeft dit toch verzonnen? Er zijn vier min of meer rechthoekige gebouwen ergens in de ruimte neergegooid. Op de gebouwen prijken de namen van de diverse schooltypen (het Hertog Jan is niet meer, iemand besloot dat alles in Valkenswaard op een locatie moest komen, of dat goed is is weer een andere discussie, wat wel frappant is dat er dus toch segregatie is). Er is GEEN groot sportveld meer en ik kon ook geen buitenvelden voor basketbal ontwaren. Op een van de gebouwen staat ‘Sport’. Hier mag blijkbaar geen daglicht binnentreden en het hele gebouw is beslagen met golfplaten (wel heel moderne golfplaten). Het ergste is nog wel dat er zo te zien nauwelijks gebruik is gemaakt van de prachtige bosrijke omgeving. De gebouwen staan of te ver van de rand of zijn juist dwars op het terrein geplaatst. Er is bezuinigd op ramen en van een speelse indeling had deze architect niet gehoord.

De huidige leerlingen zullen niet achteraf op een zolderetage hun eerste seksuele voorlichting krijgen van Kusters, noch zal een leerling, zoals ik,  door de enge toetreding van de zolder per ongeluk op de gesoigneerde hakken van mevrouw van Tongeren gaan staan. Ook zal niemand kunnen wegdromen in het bosrijke gebied en de vermenigvuldiging van eekhoorns kunnen waarnemen. Het honkballen, kogelstoten, voetballen en speerwerpen is waarschijnlijk naar elders verbannen en zelfs het kotsend over het hek achter de kantine hangen zal nu wel gereguleerd zijn met wettelijk goedgekeurde vomeerbakken.

Ik kon, omdat het hek openstond, een rondje over het terrein maken en werd na elke stap wat somberder. Misschien is de discussie in Valkenswaard al veelvuldig gevoerd maar ik zou graag weten van de projectontwkkelaar, gemeente of architect wat ze in gedachten hadden toen dit ontwerp definitief werd goedgekeurd? ‘Wat zou een van mijn favoriete leraren, Thijssen, er eigenlijk van vinden’, spookte door mijn hoofd toen ik langs de moderne blokkendozen liep. Natuurlijk moest je op het HJC leren, toch ademde die school ook warmte en plezier uit. Ik mis dit hier totaal.

Het kan natuurlijk ook zijn dat ik gewoon een ouwe lul geworden ben die teveel vasthoudt aan sentiment en zoals vele ouderen te conservatief denkt en de vooruitgang in de weg staat. Ik classificeer mezelf daar echter niet onder en waardeer zeker nieuwe initiatieven en andere denkbeelden. Toch vind ik het doodzonde dat niets van de oude structuur behouden is gebleven. Ze hadden toch op zijn minst de zolder kunnen behouden? Wat vinden de huidige scholieren eigenlijk van deze opzet?

Ach, wat maakt het ook allemaal nog uit? Het leven gaat door en das war einmal. Ik koester mijn herinneringen en sluit dit hoofdstuk af. O ja, het beeld is bewaard gebleven. Het kijkt uit over wat Bouwens ongetwijfeld had benoemd als een ‘poor excuse of a pond’.