Berceuse presque nègre
In tegenstelling tot deze titel zijn de gedichten van Paul van Ostaijen van een heerlijke simpelheid. Ik lees ze mijn kinderen graag voor. De sjimpansee en ‘Marc groet ‘s morgens de dingen.’ Die raakten me vroeger al. Nee, ze maken me vrolijk. De klanken, de vorm, de simpelheid, de vanzelfsprekendheid, het dadaïstische. Of het gewone. Gewoon simpel gelukkig. Heerlijk!
Berceuse presque nègre
De sjimpansee doet niet mee Waarom doet de sjimpansee niet mee De sjimpansee is ziek van de zee Er gaat zoveel water in de zee Meent de sjimpansee
Marc groet ‘s morgens de dingen
Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem
ploem ploem
dag stoel naast de tafel
dag brood op de tafel
dag visserke-vis met de pijp
en
dag visserke-vis met de pet
pet en pijp
van het visserke-vis
goeiendag
Daa-ag vis
dag lieve vis
dag klein visselijn mijn
jij zong vast vroeger zelfgemaakte liedjes?
Ja! Nog. Hoezo?